Welke stap dit nu juist is, weet ik intussen niet meer, maar ik heb eindelijk ook een profiel aangemaakt op Facebook. Facebook is wel leuk (vooral omoude bekenden terug te vinden), maar ook niet veel meer dan dat. Het lijkt wel alsof de hele wereld de kans moet krijgen om je te kennen, ook al beperk je jezelf tot vrienden... En het kost ook allemaal zoveel tijd!
Ik geraak er stilaan op uitgekeken op al die sociale netwerken, en ben nog het meest fan van een eigen blog en Librarything (handig instrument voor mezelf - makkelijker dan in een boekje bij te houden welke boeken ik al heb gelezen).
Van het nut van Facebook voor de bib ben ik ook niet helemaal overtuigd, er zijn betere digitale wegen om bij het grote publiek te geraken! 't Is allemaal nogal "navelstaarderij-achtig"
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
De hele bibliotheek 2.0 komt nogal krampachtig over. Toen de pc gemeengoed werd, was de bib er als de kippen bij. Logisch, want een geautomatiseerde catalogus en bij uitbreiding de automatische uitleen waren een zuivere winstsituatie voor de bib. Het internet maakt deze gereputeerde instelling echter voor een stuk overbodig met als gevolg dat we proberen op die kar te springen om de meubels te redden. Toch denk ik dat we beter kunnen inzetten, waarop we in het verleden ook al goed waren: informatiespecialisten in de ruimste zin van het woord en toegang van die informatie voor iedereen zonder drempels. Als daar Facebook bijhoort om bv. de jeugd te bereiken, moet dat kunnen, maar als doel op zich heeft het natuurlijk weinig zin.
BeantwoordenVerwijderen